1763 Γουίλιαμς
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 13 Οκτωβρίου 1953 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1953 TN2 , 1939 EO, 1953 VJ, 1966 TN |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,204 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,189 AU (327,5 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 1,743 AU (260,7 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,636 AU (394,3 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1183,1 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 4,237 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
304,60 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 28,79 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 48,77 ° |
Ο Γουίλιαμς (Williams) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται κυρίως στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,6. Ανακαλύφθηκε το 1953 από το προσωπικό του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα (Αστεροσκοπείο "Goethe Link" στο Μπρούκλυν της Ιντιάνα), και πήρε το όνομά του προς τιμή του Βρετανού μαθηματικού και συγγραφέα Κένεθ Γουίλιαμς (Kenneth P. Williams).
Εξαιτίας και της σημαντικής εκκεντρότητας της τροχιάς του, κοντά στο περιήλιό του ο Γουίλιαμς εξέρχεται από τα εσώτατα όρια της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και πλησιάζει την τροχιά του πλανήτη `Αρη.
Φυσικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Γουίλιαμς είναι άγνωστα. Ο Γουίλιαμς περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 36 ως 47 ώρες, μια αργή περιστροφή για αστεροειδή.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| 1762 Ράσελ | 1763 Γουίλιαμς | 1764 Κόγκσαλ |
|---|